مكانیزمهای حاكمیت شركتی به مرور زمان بوجود میآیند. برخی شركتها دارای مكانیزمهای قوی حاكمیت شركتی مثلاً در تعداد اعضای مستقل هیأتمدیره، حضور سرمایه گذاران نهادی میباشند. برخی شركتها نیز دارای حاكمیت شركتی ضعیفی میباشند. در این تحقیق توانایی حاكمیت شركتی از كفایت حاكمیت شركتی تفكیک می شود. توانایی (یا ضعف) حاكمیت شركتی بعنوان اندازه حاكمیت شركتی قلمداد می شود. شركتی كه دارای تعداد بیشتری عضو هیأتمدیره مستقل، سرمایه گذاران نهادی بوده، درصد مالكیت اعضای هیأتمدیره و اعضای غیرموظف هیأت مدیره باشد دارای حاكمیت شركتی توانمند محسوب می شود. در مقابل، حاكمیت شركتی در صورتی كافی تلقی می شود كه در كاهش هزینه های نمایندگی مؤثر واقع شود. حاكمیت شركتی می تواند ضعیف ولی كافی باشد با این شرط كه در زمان شروع آن، مسئله نمایندگی در حد پایین باشد. حاكمیت شركتی می تواند قوی (توانمند) بوده ولی كافی نباشد (نیکو مرام و محمدزاده سالطه، 1389).
واحدهای تجاری همواره با فرصتهای سرمایه گذاری زیادی روبرو میشوند و نیازمند تصمیم گیری منطقی نسبت به یک سرمایه گذاری بهینه هستند. در واقع، سرمایه گذاری هر واحد تجاری باید با توجه به محدودیت منابع و کارا بودن آن صورت گیرد، اما مسئله اصلی، انتخاب طرحها و تصمیم گیری راجع به فرصتهای سرمایه گذاری به وسیله مدیران واحدهای تجاری است که بر اساس منافع شخصی آنها صورت میگیرد. به عبارتی دیگر، عدم تقارن اطلاعاتی و تضاد منافع مانع انجام یک سرمایه گذاری بهینه می شود (یانگ و جیانگ[1]،
2008).
از این رو واحدهای تجاری برای سرمایه گذاری در طرحهای مختلف باید حد یا میزان سرمایه گذاری را با توجه به محدودیت منابع، مورد توجه قرار دهند. این امر از طریق روشهای ارزیابی طرحها، از جمله ارزش فعلی خالص انجام می شود. طبق این روش، در یک یا چند طرح وقتی سرمایه گذاری انجام میگیرد كه، ارزش فعلی خالص آن طرح، مثبت باشد (مدرس و حصارزاده، 1387).
شرکتها در تصمیمات تأمین مالی با دو منبع تأمین مالی داخلی و تأمین مالی خارجی روبرو هستند. منابع مالی داخلی، شامل جریانهای وجوه نقد حاصل از فعالیتهای عملیاتی، فروش دارایی ها و سود انباشته و منابع مالی خارجی دربرگیرنده وجوه تحصیل شده از طریق بازار مالی مانند انتشار اوراق مشارکت، صدور سهام جدید و دریافت تسهیلات مالی از بانک هستند. مدیران باید تصمیم بگیرند وجوه مورد نیاز خود را چگونه تأمین کنند و منابع مالی در دسترس را چگونه مصرف کنند. آنها میتوانند این منابع مالی را صرف پرداخت سود به سهامداران، اجرای پروژه های سرمایه گذاری سودآور، تسویه بدهیهای موعد رسیده و افزایش سرمایه در گردش کنند (فرانک و گویال[2]، 2003).
در این فصل ابتدا به بیان مسأله تحقیق میپردازیم سپس اهداف، اهمیت و ضرورت، فرضیه های تحقیق، قلمرو تحقیق، استفادهکنندگان از نتایج تحقیق، تعریف و واژه ها و اصطلاحات و ساختار تحقیق بیان میشوند.
فرم در حال بارگذاری ...